-
1 brzęcząca moneta
зво́нкая моне́та -
2 moneta
сущ.• деньги• кусок• монета• отрезок• пьеса• часть• штука* * *monet|a♀ 1. монета;\moneta zdawkowa разменная монета; мелкие деньги;
2. собир. шутл. деньжата lm. деньги lm.;brzęcząca \moneta звонкая монета; ● brać (przyjąć, wziąć) za dobrą \monetaę принимать (принять) за чистую монету;
płacić (odpłacać się) równą (podobną, tą samą) \monetaą платить (отплачивать) той же монетой+2. forsa, pieniądze, kasa
* * *ж1) моне́таmoneta zdawkowa — разме́нная моне́та; ме́лкие де́ньги
2) собир., шутл. деньжа́та lm, де́ньги lmbrzęcząca moneta — зво́нкая моне́та
•- przyjąć za dobrą monetę
- wziąć za dobrą monetę
- płacić równą monetą
- odpłacać się równą monetą
- płacić podobną monetą
- płacić tą samą monetąSyn: -
3 moneta
rzucać (rzucić perf) monetę lub monetą — to toss a coin
brać (wziąć perf) coś za dobrą monetę — (przen) to take sth at face value
* * *f.coin, specie; brać l. przyjmować l. wziąć coś za dobrą monetę przen. take sth at face value; brzęcząca moneta cash; moneta zdawkowa ekon. token (coin); bicie monet coinage, mintage; podrobiona moneta counterfeit coin, slug; pot. wooden nickel; rzucać monetą (o coś) toss (for sth); rzucać l. rzucić monetę l. monetą flip a coin; rzut monetą flip of a coin; ( przy losowaniu) toss-up; automat na monety coin machine; płacić l. odpłacać się równą l. podobną l. tą samą monetą przen. pay back in kind.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > moneta
-
4 звонкая монета
-
5 brzęczący
-
6 gotówka
сущ.• наличные• финансы* * *наличные (деньги)* * *gotówk|a♀ наличные (деньги);płacić \gotówkaą платить наличными; zamieniać na \gotówkaę обналичивать
+ brzęcząca moneta, gotowizna* * *жнали́чные (де́ньги)płacić gotówką — плати́ть нали́чными
zamieniać na gotówkę — обнали́чивать
Syn: -
7 mone|ta
f coin- moneta złota/niklowa a gold/nickel coin- bić monety to mint coins- wprowadzać monety do obiegu to put coins into circulation- wycofywać monety z obiegu to withdraw coins from circulation- moneta pięciozłotowa a 5-zloty coin a. piece■ przyjąć a. wziąć coś za dobrą monetę to lap sth up, to take sth at face value- brzęcząca moneta książk hard cash, cold cash US- płacić a. odpłacać się komuś tą samą monetą to pay sb back in their own coin- rozmieniać się na drobną monetę to spread oneself too thin- rzucić monetą pot. to flip a. toss a coin, to toss up- rzucił monetą, aby zdecydować, czy iść do kina, czy pracować he tossed up between the movies and work- niech zdecyduje rzut monetą! let’s flip a. toss for it!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mone|ta
-
8 brzęczeć
(-ę, -ysz); vi(o kluczach, monetach) to clink; ( o owadzie) to buzz, to hum; ( o szkle) to clink, to clatter; ( o strunie) to twang* * *ipf.- ę -ysz clang, clank, clatter, tinkle; (o łańcuchu, rozbitym szkle) rattle; (o kluczach, monetach) jingle, jangle; (o kieliszkach, butelkach) clink; ( o owadach) buzz, hum; ( o strunach) twang, plink, plunk; brzęcząca moneta jingling change.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brzęczeć
См. также в других словарях:
brzęcząca moneta — {{/stl 13}}{{stl 7}} gotówka (dawniej: monety złote i srebrne) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapłacić brzęczącą monetą. Ktoś woli brzęczącą monetę niż czeki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
moneta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. monetaecie {{/stl 8}}{{stl 7}} metalowy pieniądz o określonym ciężarze, próbie, wymiarach i zwykle okrągłym kształcie, opatrzony wybitym godłem państwa, wizerunkiem, określeniem wartości ZOB. brać – wziąć {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
moneta — 1. Brać, wziąć, przyjąć coś za dobrą monetę «traktować, potraktować czyjeś słowa, zamiary serio, nie dostrzegając lub nie chcąc dostrzec fałszu, ironii, podstępu»: Polscy dyplomaci i sztabowcy wzięli angielskie i francuskie obietnice za dobrą… … Słownik frazeologiczny
moneta — ż IV, CMs. monetaecie; lm D. monetaet «pieniądz metalowy, zwykle w kształcie okrągłej płytki o określonych wymiarach i odpowiednim ciężarze, z wybitym godłem państwowym lub czyimś wizerunkiem oraz oznaczeniem wartości; także zbiorowo: pieniądze… … Słownik języka polskiego
brzęczeć — pot. Brzęczeć komuś nad uchem «absorbować kogoś, przeszkadzać komuś w czymś, mówiąc do niego bez przerwy»: Nie brzęcz mi już nad uchem, chcę chwilę poczytać spokojnie. Roz bezp 2002. Brzęcząca moneta zob. moneta 2. Zamienić coś na brzęczącą… … Słownik frazeologiczny
brzęczeć — ndk VIIb, brzęczećczę, brzęczećczysz, brzęcz, brzęczećczał, brzęczećczeli «wydawać, wytwarzać brzęk; brzmieć» Brzęczą dzwonki (uprzęży), szyby w oknach. Mucha, pszczoła brzęczy. ◊ Brzęcząca moneta, gotówka «pieniądze, często w złocie lub srebrze … Słownik języka polskiego
zamienić — z kimś słowo, pół słowa, dwa słowa, dwa zdania itp. «porozmawiać z kimś przez chwilę»: Otto wszedł z brzegu po kładce na statek, uścisnął w milczeniu rękę Konrada Klanga. Nie zamienili ze sobą ani słowa. Jakieś półgłośne mruknięcie wystarczyło… … Słownik frazeologiczny
zamieniać — Zamienić z kimś słowo, pół słowa, dwa słowa, dwa zdania itp. «porozmawiać z kimś przez chwilę»: Otto wszedł z brzegu po kładce na statek, uścisnął w milczeniu rękę Konrada Klanga. Nie zamienili ze sobą ani słowa. Jakieś półgłośne mruknięcie… … Słownik frazeologiczny
